krzyżówka lwicy i tygrysa.

tigony mają zwykle płową lub rudawą sierść z delikatnymi prążkami (jak u tygrysów) i cętkami (jak u młodych lwów).
To samiec tigona:

A to samica:


Nie występuje w naturze – tigony są efektem celowego lub przypadkowego krzyżowania zwierząt żyjących w niewoli. Podobnie jak w przypadku lygrysów, samce tigonów są bezpłodne, ale samice często mogą mieć potomstwo. Znany jest przypadek samicy o imieniu Noelle[1], która urodziła młodego "ti-tigona", którego ojcem był tygrys.
Tigony są mniejsze od lygrysów, rzadko osiągają rozmiary większe niż rodzice. Prawdopodobnie jest to spowodowane obecnością hamującego wzrost genu obecnego u lwicy, co jest skutkiem rywalizacyjnej strategii reprodukcyjnej lwów.

Zwierzęta takie jak tigony czy lygrysy często są bardziej podatne na choroby, niż gatunki występujące naturalnie. Jest to jeden z powodów, dla których ludzie zajmujący się ochroną zagrożonych gatunków walczą z hodowaniem hybryd. Podstawowym powodem jest jednak to, że hybrydy zajmują miejsce (klatki i wybiegi) i czas (ciąża i wychowanie młodych u samicy), w którym można by rozmnażać zwierzęta tego samego gatunku, przyczyniając się do jego ratowania.